Toch zien we dat Petras ook serieus wordt genomen, weliswaar met ander werk dan Slut Pop. Zo werd zij bijvoorbeeld de eerste openlijke trans vrouw die op nummer 1 stond in de Amerikaanse Billboard Hot 100 Chart met de monsterhit ‘Unholy’, die ze samen schreef met Sam Smith. Toch in ieder geval een teken van populariteit. Maar vooral de Grammy die ze samen met Sam Smith won voor deze collab zou je kunnen zien als een bevestiging van critical succes.
'I want to thank all the incredible transgender legends before me who kicked these doors open for me so I could be here tonight,' zei ze in haar dankwoord. Ze bedankte ook SOPHIE, de Schotse producer, songwriter, zangeres en queer icon die in 2021 overleed en Madonna.
Met ‘Unholy’ en het in 2024 uitgebrachte album Problematique leek Petras’ Slut Pop-era voorbij. ‘Unholy’ is minder plastic, in muziekproductie en in lyrics minder straightforward dan Slut Pop, misschien zelfs iets artistieker – in ieder geval minder uitgesproken gericht op slutty seks. ‘Doing something unholy’ laat toch net iets meer over aan de verbeelding dan ‘I just sucked my ex, no gag reflex’. Gelukkig brengt Slut Pop Miami haar Slut Pop-era weer full focus terug. En dat is interessant, want dat betekent dat Slut Pop voor Petras belangrijk is.
Als we deze return naar het Slut Pop genre zien als een strategie in de zin van Halberstam is het interessant om te kijken wat deze strategie oplevert. Halberstam wijst daarbij op een ‘different, a queer and fluid form of knowing’. Daarmee doelt hij op kennis die zich anders manifesteert dan een lineaire ontwikkeling. ‘Silliness leads to new and different forms of relation and action.’
De relatie die Kim Petras aangaat met andere artiesten en het activisme dat ze met Slut Pop propageert is dus evengoed een plek waar de betekenis van haar werk naar boven komt, niet alleen in haar teksten. Dat kan gaan om de erkenning van Britney Spears en Madonna als grondleggers van het genre Slut Pop om zo een alternatieve geschiedenis van popcultuur te schrijven. Maar ook Petras’ activisme rondom sekswerk is in dit licht betekenisvol. Bijvoorbeeld toen de laatstgenoemden van online platforms als OnlyFans verbannen dreigden te worden: 'Women’s sexuality has made men so much money, and I’m so happy that there is now a way for women to make their own money from it. Everyone putting themselves out there is so brave. Knowing that you’re going to get judged but not caring is amazing. Also, from the trans perspective, a lot of my sisters resort to sex work to afford hormone therapy, or because they get kicked out of their houses and they’re not accepted.'
Tijdens mijn studie Nederlands kreeg ik mee dat de betekenis van poëzie niet zozeer (of alleen) te vinden is in de tekst, als wel in het wit tussen de regels. Toch kon deze tot in mijn vezels doorgedrongen wijsheid niet verhinderen dat ik eerst loeiende spijt kreeg toen ik Slut Pop had aangedragen voor deze rubriek. Want wat moest ik nu lezen in de witregels tussen haar lyrics over fucks, sluts, en cum? Misschien bevinden die witregels zich juist in haar activisme, of in een samenwerking met bijvoorbeeld Madonna (!!!) die ze te danken heeft aan Slut Pop, of in de vibe bij haar concerten: de crowd ziet er altijd amazing uit, mensen verschijnen vaak in full drag en zijn unapologetically zichzelf.
Slut Pop gaat over plezier en seksueel genot, maar evengoed ook over het herschikken van lichamen, relaties, geschiedenissen en genot in een heteronormatieve wereld. En dat is hard nodig nu de wereld weer conservatiever dreigt te worden.